Tekst: Anna Guzowska
Foto: Paulina Dudzik-Deko
Dzisiejszy odcinek poświęcony zostanie jednemu z cenniejszych ćwiczeń w jeździectwie – łopatce do wewnątrz.
Łopatka do wewnątrz jest chodem bocznym, który pomoże nam w uzyskaniu większego zaangażowania zadnich kończyn pod kłodę, a tym samym lekkiego przodu, poprawia elastyczność, przepuszczalność i wyprostowanie. Jest także bazą dla kolejnych chodów bocznych. Nie wykonamy np. poprawnie ciągu, jeśli ominiemy ćwiczenie łopatek. Można wykonywać je na prostych lub na kole.
W ćwiczeniu łopatka do wewnątrz łopatki konia przesuwają się ze śladu do środka, jego ciało zaś powinno być wygięte pod kątem 30 stopni względem ściany (kierunku ruchu). Klasycznie łopatka była wykonywana na czterech śladach, zaś zgodnie z przepisami FEI wykonuje się ją na trzech śladach. Wykonanie łopatki na czterech śladach wymaga większego zgięcia od konia, więc jest dla niego trudniejsze, niemniej jest cennym ćwiczeniem treningowym. Nie należy mylić łopatki do wewnątrz wykonanej na czterech śladach z ćwiczeniem zwanym łopatka do przodu – także ważnym, gdyż pomagającym w uzyskaniu wyprostowania. Łopatkę do przodu wykonujemy na czterech śladach, ale w mniejszym zgięciu niż w przypadku łopatki do wewnątrz. W łopatce do przodu, jeśli wyobrazimy sobie, że koń porusza się w naszym kierunku wzdłuż ściany, widzimy kolejno: 1. wewnętrzną przednią nogę, 2. wewnętrzną zadnią nogę, 3. zewnętrzną przednią nogę, 4. zewnętrzną zadnią nogę. W łopatce do wewnątrz na trzech śladach zobaczymy kolejno: 1. wewnętrzną przednią nogę, 2. zewnętrzną przednią nogę i wewnętrzną zadnią nogę w jednej linii, 3. zewnętrzną zadnią nogę. W przypadku łopatki na czterech śladach przód konia zejdzie mocniej do wewnątrz, zatem zewnętrzna przednia noga będzie się znajdowała bardziej w środku niż wewnętrzna zadnia noga.
Więcej w najnowszym numerze Koni i Rumaków.